Yaklaşık 2 yıldır düzenli olarak terapiye gidiyorum. Başlarken buna hiç hazır değildim; hatta ilk seanslardan sonra bile “Gerçekten ihtiyacım var mı?” diye sorguladım. Ancak birkaç görüşme sonrasında içimdeki sıkışmanın azaldığını, nefes alabildiğimi fark ettim. Paylaştıkça, Onur Bey’in beni gerçekten duyduğunu ve samimiyetle destek olmak istediğini hissettim. Bu güven, ilerleyişimi çok daha sağlıklı kıldı.
Bugün 2 yıl öncesine baktığımda, kendimi tanıma yolculuğunun ne kadar değerli olduğunu görüyorum. Güçlü yönlerim kadar kırılgan taraflarıma da daha şefkatle yaklaşabiliyorum. Zaman değişiyor, biz değişiyoruz ve kimi duyguların anlam bulması zamana ihtiyaç duyuyor. Tam da bu noktada, dışarıdan objektif bir gözün varlığı; göremediğim yerleri fark etmemi sağladı. Terapi, sadece sorun çözmek değil, insanın kendisine yeniden sevgiyle bakabilmesiymiş.
Hasta